اردیبهشتِ سالِ گذشته رکوردِ مطالعه‌ی بیست کتاب در یک ماه را داشتم. مطالعه‌ی بسیار مفیدی بود ولی احساس می‌کردم دیگر ذهنم فضایی برای اطلاعات بیشتر ندارد. ماه بعد کمتر مطالعه کردم ولی باز احساس خوبی نداشتم. فکر می‌کردم از قابلیت‌های مغزم به درستی استفاده نمی‌کنم. انگار یک تکه‌ی پازلِ مغزم کم بود. فکر می‌کردم این حجم از ورودی اطلاعات باید خروجی هم داشته باشند؛ به گمانم ذهن فردی که بطور مداوم در حال اندیشیدن است و اطلاعات زیادی دریافت می‌کند، باید مسیری برای جریانِ این اطلاعات نیز داشته باشد.
رهایی و خلاء ذهنی با نوشتن
چند وقتی که از ایده‌ها و افکارم به طور منظم و جدی می‌نویسم. متوجه شده‌ام نوعِ افکارم تغییر کرده است. این در حالی است که سالِ گذشته صرفا مطالعه‌ی بدون خروجی داشتم و احساس می‌کردم مغزم پر از اطلاعاتی شده است که دیگر گنجایشی نه برای دریافت اطلاعات بیشتر دارد و نه برای تفکر. در نتیجه به این ایده رسیدم که شاید قانون خلاء در تفکر هم جریان دارد. به این صورت که وقتی از افکار و ایدههایتان می‌نویسید ذهن‌تان خالی می‌شود. در نتیجه ذهن فضایی برای دریافت اطلاعاتِ بیشتر پیدا می‌کند. البته اینبار نه در همان سطح، بلکه وارد سطح جدید و بالاتری از تفکر می‌شوید. در مقاله‌ی اشتباهی در نوشتن که شاید شما هم فکر می‌کنید درست است به این موضوع اشاره کردم که «نوشتن یکی از بهترین ابزارها برای تفکر است». اینبار می‌خواهم از نوشتن برای ایجاد رهایی و فضای خلاء برای ارتقاء سطح تفکر استفاده کنم.
قانون خلاء چیست
قانون خلاء می‌گوید اگر خواسته‌ای دارید باید فضایی را برای آن خالی کنید تا به زندگیتان وارد شود. این قانون را در تمام جنبه‌های زندگی می‌توانید ببینید از جمله اهداف، آرزوهایتان، روابط با دوستان و خانواده، عشق و عواطف. برای مثال وقتی کسی را نمی‌بخشید نمی‌توانید عشق را دریافت کنید چون جای عشق را کینه پر کرده است و برای دریافت عشق باید فضایی که کینه اشغال کرده است را خالی کنید. قبل از اینکه قانون خلاء و نقش آن در تفکر و نوشتن را بگویم لازم است در مورد مفهوم قانون خلاء توضیح کوتاهی بدهم:
قانون خلا در واقع این حقیقت را بیان می‌کند که برای رسیدن به آرزوها و خواسته‌هایتان باید از هر چیز ناخوشایند دوری کنید باید درونتان را تهی از هرگونه امر غیرخواستنی کنید؛ هنگامی که درونتان را از هر ناخواستنی رها کردید جا برای خواستنی باز می‌شود ؛ آن عامل نا‌مطلوب می‌تواند هر چیزی در اطرافتان باشد از افکار تا ارتباط با دوستانتان، هر آن چیزی که مضر می‌بینید باید از زندگیتان خارج کنید. با دقت در تجربه‌های زندگی درک خواهید کرد که علت عدم موفقیت در کارهایتان این بوده است که در گذشته‌ی زندگیتان باید چیزهایی را رها می‌کردید تا جا برای آنچه می‌خواستید باز کنید؛ در اجرای قانون خلاء قبل از هر چیز شما باید نگرشی مثبت نسبت به خود و اطرافتان داشته باشید، با دیدی دلسوزانه و غیرمنتقدانه خود را ارزیابی کنید سپس با تمام نیرو در برابر احساس عجز و درماندگی بعد از شکست و نگرش‌های منفی مقابله کنید؛ به خاطر داشته باشید نباید منتظر فرصتها نشست بلکه باید خود، فرصتها را به وجود آورید و از تمام ابزارهای که هم اکنون در دست دارید برای رسیدن به آرزوها استفاده کنید. اگر در زندگی شکستی یا مشکلی سد راه شما شد هرگز درون و اطرافتان را با یاس و پریشانی پر نکنید. برای اینکه اثر قانون خلاء را دریابید خودتان را از هر گونه امر غیر مطلوب رها سازید و جا برای خواسته‌تان باز کنید و این را باور کنید که آدم موفقی هستید و به آن عمل کنید. قانون خلاء یکی از قدرتمندترین قوانین توانگری است. هنگامی که انسانی صادقانه در راه توانگری می‌کوشد و تنها توانگرانه می‌اندیشد اما هنوز شکست می‌خورد، معمولاً به این دلیل است که از قانون خلاء استفاده نکرده است. قانون خلاء در اصل چنین است: اگر در زندگیتان طالب موهبتی عظیم هستید بی‌درنگ خلاء بیافرینید تا بتوانید موهبت دلخواهتان را دریافت کنید. به عبارت دیگر؛ خود را از آنچه نمی‌خواهید خلاص کنید تا برای آنچه می‌خواهید جا باز کنید. اگر در تجربه‌های زندگی نتوانسته‌اید به شرایط دلخواهتان برسید به این دلیل بوده است که باید چیزی را رها می‌کردید تا برای خواسته‌ی خود جا باز کنید. افکار نو نمی‌توانند در جایگاه آشفته بنشینند. هرگاه شهامت ایجاد خلاء را داشته باشید، زندگی برای پر کردن جای خالی می شتابد.
چگونه از قانون خلاء و نویسندگی برای ارتقاء سطح تفکر استفاده کنیم؟
- افکار کهنه را بنویسید
برای داشتن افکار سنجیده، باید از افکار قبلی جدا شوید. کاری که باید انجام دهید این است که افکار کهنه را بنویسید. با نوشتن افکار کهنه را رها کنید تا افکار جدید، آزادانه‌تر حرکت کنند و به سویتان بیایند.
- بخشیدنِ دانش
برای به رسیدن به سطوح بالاتر دانش و تفکر، باید بخشی از آن را ببخشید. بهترین کار این است که از طریق نوشتن و وبلاگ‌نویسی دانش خود را در اختیار دیگران قرار دهید. در این صورت به خلاء ذهنی برای ارتقاء سطح تفکر می‌رسید.
- بخشش و پذیرش
بیشتر مردم از واژه‌های «بخشش و پذیرش» می‌ترسند و فکر می‌کنند که باید به کاری ناخوشایند یا نمایشی چشمگیر دست بزنند. بخشش و پذیرش یعنی رها کردن آرمان‌ها و اندیشه‌ها و اوضاع و شرایط کهنه، به منظور جا باز کردن برای چیز بهتر است. بزرگترین فایده‌ی «بخشش و پذیرش» این است که برای موهبتی تازه خلاء می‌آفریند. با نوشتن از اشتباهاتِ گذشته، خودتان را ببخشید. بپذیرید که با توجه به شرایط و دانش در آن مرحله از زندگیتان اشتباه کردین و می‌توانید از تجربه‌هایتان برای بهتر شدن استفاده کنید.
- از رها کردن اندیشه‌هایتان نهراسید
با رها کردن، هیچ چیز را از دست نمی‌دهید. رهایی از افکار با نوشتن، بر قدرت ذهن می‌افزاید. پس از رها کردن؛ پس از ایجاد خلاء برای توانگری تازه؛ تمام توانایی خود را صرف احساس رشد کنید؛ در نتیجه فضای غنی ذهنی بیافرینید.
- توانگری و پیشرفت‌های نو
هنگامی که اندیشه‌ها و گرایش‌های کهنه را بواسطه‌ی نوشتن دور می‌ریزید. در واقع آن‌ها را از فضای ذهنی خود دور می‌کنید، و به جای آن افکار و اهداف تازه برای توانگری و پیشرفت‌های نو می‌سازید، بنابراین رشد فکری شما روز به روز بهتر می‌شود. و همواره خواستار بهتر‌ین‌ها هستید، که این نوعی رهایی و لازمه‌ی پیشرفت است.
چند راهکار برای اینکه در مسیر درستِ نوشتن قدم بردارید
- برای خودتان بنویسد
برای اینکه از نوشتن بیشترین بهره را ببرید، باید بدون فکر کردن به دیگران بنویسید. اندیشه‌ها و احساسات خودتان را آزادانه بر روی کاغذ رها کنید. نه فقط برای اینکه کتابی بنویسید یا مطلب مفیدی را منتشر کنید. هدف و اولویت در نوشتن، خودتان باشید. اینکه ذهن‌تان را از افکار بیهوده خالی کنید. نوشتن را نوعی آزادی فکری در نظر بگیرید. اگر آزادانه و برای خودتان بنویسید می‌توانید ذهن را از هرگونه فشار رها کنید. در اینصورت ممکن است از آزادنویسی به ایده‌ی‌های بیشتری برای گسترش نوشته‌هایتان و کتاب برسید.
- شفاف بنویسید
یکی از روش‌های رسیدن به ذهن خالی و ایجاد فضای خلاء این است که هر موضوعی در ذهن خود دارید بصورت شفاف بنویسید. با نوشتنِ شفاف وارد مراحل پذیرش می‌شویم. بعد از پذیرش می‌توانیم در سطوح بالاتری فکر کنیم. برای رسیدن به لایه‌های عمیق فکر فقط صادقانه و شفاف بدونِ قضاوت و سرزنش خود بنویسید. برای اینکه به مراحل پذیرش در نوشتن برسید بهتر است هنر ظریف شفاف نوشتن را یاد بگیرید. در اجرای قانون خلاء در نویسندگی قبل از هر چیز شما باید نگرشی مثبت نسبت به خود و افکارتان داشته باشید، با دیدی دلسوزانه و غیرمنتقدانه خود را ارزیابی کنید. بعد از این مرحله یعنی عبور از هیجانات، می‌توانید ویژگی‌های مثبت و منفی خودتان را با دیدی منطقی بررسی کنید.
- بصورت مستمر بنویسید
به ذهن خود مانند خانه‌ای نگاه کنید که بصورت روزانه افکار زیادی وارد آن می‌شود. صحبت‌هایی که می‌شنویم. نظرات دیگران همه‌ی این افکار در ذهن انباشته می‌شوند. تصور کنید که باید بصورت روزانه خانه‌ی ذهن خود را پاکسازی کنید. ذهن هم مانند خانه نیاز به نظم دارد. بهترین راه برای رهایی از افکار کهنه و بیهوده و نظم دادن به افکار، نوشتن است. برای رهایی از هجوم و انباشت افکار بصورت روزانه و مستمر بنویسید. بعد از روزانه‌نویسی و ایجاد نظم ذهنی به خلاء ذهنی و در مرحله‌ی بعد به رشدِ ذهنی می‌رسید.
نتیجه
با نوشتن افکار کهنه را دور بریزید. تا زمانی که ذهن از افکار مزاحم و گرایش‌های بی‌فایده پر شده است، نمی‌توانید انتظارِ افکار نو و هدفمند داشته باشید. برای بهترشدن نیازمندِ رشد فکری هستید. با نوشتن یاد می‌گیرید که افکار ناخواسته را رها کنید، و در نتیجه ذهن متمرکز و قدرتمندی خواهید داشت. برای هر مرحله از رشد نیاز به فضای خالی ذهنی دارید تا مهارت‌های جدیدی بسازید و این فقط با رهایی و ایجاد خلاء ذهنی امکان‌پذیر نخواهد بود.
پاسخ دهید